ANNELER GÜNÜ ŞİİRLERİ
ANNECİĞİM
Anneciğim seni ben
Çiçeklerden yemişten
Sarı saçlı bebekten
Canımdan çok severim
Gitme hep yanımda kal
Beni kollarına al
Pembe gülden daha al
Yanağından öperim
CANIM ANNEM
Gülümsemen ne hoştur
Benim canım anneciğim
Güller açar yüzümde
Seni öyle görünce
ANNECİĞİM
Sen yapraksın,ben çiçeğim.
Her çiçekte kelebeğim.
Petek sensin,balı benim.
Benim güzel anneciğim.
Al yanına,kollarına.
Sıkı sıkı sarıl bana.
Gülsün yüzün yaşadıkça.
Benim güzel anneciğim.
ÜLKÜ DUYSAK
ANNEM
Annelerin en güzeli,
Sensin, benim güzel annem.
Ilık esen bahar yeli,
Sensin, benim güzel annem.
Güneş yüzlü, altın kalpli,
Ağır başlı, tatlı dilli,
Meleklerin eşi sanki
Sensin, benim güzel annem.
Açan çiçek, çağlayan su,
Gülümseyen engin duygu,
Evimizin mutluluğu
Sensin, benim güzel annem.
H. Latif SARIYÜCE
ANNEM
Bağım olsa, bahçem olsa
İpek kumaş bohçam olsa,
Sabah olsa, akşam olsa
Annem gitmese yanımdan
Her zaman baksam yüzüne,
Uyurum yatsam dizine.
Rastlamadım kem sözüne
Sesi çıkmaz kulağımdan.
Bir sözünü iki etmem.
Canımı verir incitmem
Annemsiz cennete gitmem
Onu severim canımdan
İbrahim ŞİMŞEK
Anneciğim
Anneciğim ne tatlısın,
Sanki çilekli pastasın.
Gözlerin çilek,
Yanakların krema,
Öperim seni doya doya…
Başımın Tacı
Hasta olsam başımdasın,
Üzülsem hep yanımdasın.
Açsam, yemek hazırlarsın,
Kirlensem yıkarsın,
Anneciğim;
Sen hiç yorulmaz mısın??
ANNE
Annemi ben çok severim,
Melek annem, güzel annem,
Üzülmesin sakın derim
Melek annem, güzel annem.
İyi doğru sözler onda,
Şefkat dolu gözler onda,
Sevgi, ışık var yolunda,
Melek annem, güzel annem.
Anne yüzü ne asil yüz,
Anne gözü ne derin göz,
Anne özü, pırlanta öz,
Melek annem, güzel annem.
Rıfat Necdet EVRİMER
ANNECİĞİM
Ne sevimli bir annesin!
Ne tatlıdır senin sesin!
Benim canım mısın nesin
Sen olmazsan yapamam ben!..
Senden yakın kim var bana?
Kalbim, canım bağlı sana!..
Üzüntüm yok ondan yana
Seviyorsun beni de sen.
Gülsem güler yüzün
Ağlamamdan alır hüzün…
Senin gecen ve gündüzün
Işık alır sanki benden!
Rakım ÇALAPALA
ANACIĞIM
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.
Ümit Yaşar Oğuzcan
ANNEM
Annecim Sen Çok Tatlısın
Sanki Çilekli Pastasın
Gözlerin Çilek
Yanakların Krema
Öperim Seni Doya Doya
ANNECİĞİM
Anneciğim seni ben
Çiçeklerden yemişten
Sarı saçlı bebekten
Canımdan çok severim
Gitme hep yanımda kal
Beni kollarına al
Pembe gülden daha al
Yanağından öperim
